افق  چشمانم . نگاه به خط بی انتهای زندگی

هرگز امید را از خود دور نکرد

یا علی گفتن زبانم در موج سکوت زندگی

هرگز صبر را فرا موش نکرد

قدرت دستانم در حس سختی های زندگی

هرگز لرزشی به خود احساس نکرد

قامت ایستا یم در کنار  دیوار  زندگی

هرگز سر به  نا امیدی خم نکرد

و

هنوز در قلبم آب باریکه  محبت جاریست

و

هنوز در دلم نور خدایی نمرده است

هنوز روحم با سیر در عالم  بالا

نوید روز خوب را پیشاپیش می دهد

پس هنوز من هستم و خواهم ماند

و

امیدم به اوست و اوست که می ماند

این آخرین کلامی است 

که با تو می گویم .

       این آخرین کلام من است

        با لبخندی از امید و تپشهای دل

همه روز شاد و سلامت باش

و از همه جیز لذت ببر

بگذار خاطرات و انعکاس این همه

                                         زیبایی

    در دلت باقی بماند

   و دلت را به هستی ببخش

               به من

                           و به همه ما که

                                              دوستت داریم .

رو سرم آواره عشقه تو دلم صدای فریاد

بعد اونهمه محبت منو آخر بردی از یاد

نه!تو هم گریه نبودی تو شبای پرسه و غم

حتی بغضم و نخوندی وسط شعرای مبهم

 اما من هیچی نگفتم ، تو جوابی نمی دادی

رویاهای خوب من رو همش و به باد دادی

 یاد چشمای تو مونده توی این نگاه خسته

حرفهای نگفته من حبسه رو لبای بسته

 رو سرم آواره عشقه تو دلم زخمای حرفات

از یاد من نمی ره اونهمه سردیه چشمات

 هنوزم یادته شاید که هواخواهه تو بودم

واسه اینکه مال من شی هی ترانه می سرودم

 هنوزم یادته شاید از نبودنت می مردم

اما نه! دیگه نمی خوام وقتی از تو نارو خوردم

 فکر نکن اگه نباشی واسه من دنیا تمومه

من باید می فهمیدم که با تو زندگیم حرومه

تازه بعده رفتن تو خنده رو تجربه کردم

گرچه این زخما عمیقن گرچه پر گریه و دردم

رو سرم آواره عشقه تو نگام خط یه حسرت

منو آخر بردی از یاد بعده اونهمه محبت