گفتی فردا می آیی
فرداها پنج با آفتاب را کشته اند
و هنوز فردای تو نیامده
پاییز بود و گفتی :
بر می گردم
آن گاه که قرمز و زرد برگ ها به زمین بریزد
پنج بهار را
پنج تابستان را
پنج زمستان را هم پاییز دیده ام
و تو نیا مدی!

قرار دیدار ما
وقت دلتنگی
نرسیده به گریه بود.

تو به دلتنگی نرسیدی و
من از گریه گذشتم.

بیچاره دلم!
دکتر برایش شبی نیم ساعت گریه تجویر کرده است.
بیچاره دلم!
آن قدر ساده است که
اگر صدای شرشر باران بشنود
خیس می شود.
بیچاره دلم!.........