از تو آموختم که حکمت عشق چیست؛ *آن زمان که دل دلباخته دل مى شود نه اسیر صورت...*   و از عشق آموختم که؛   باید طرحهاى کهنه را از هم شکافت...   به هواى دیدار روى تو...   پنجره رو به آفتاب را گشود و از آن پنجره به سویت پرواز کرد.   باید طرحی نو در انداخت؛   باید بار سفر بست...   تا سرزمین عشق راهی نیست...