یادت هست شب قبل از رفتنت مرا بوسیدی ؟  و به من گفتی که منتظر بمانم تا برگردی ؛ یا نگفتی ؟ یادم نیست .  یادم هست سیم های تلفن گرمی صدایت را می خوردند ،  و بوسه هایی که با حروف تایپ شده می فرستادی در راه می مردند .  اشکهایم که تمام شد ، دلم پر از خالی شد، خام شد.  می دانی ،  دروغ ِ اول سخت است ، بعدی راحت می شود .  یادم هست خیانت غیر ممکن می نمود ،  ولی آن هم - به لطف فاصله - کم کم عادت شد .  شاید نتوانم بهترین روز زندگی ام را به یاد بیاورم ،  ولی تا ابد می دانم ،  بد ترین روز زندگی ام همان روزی بود که می رفتی ،  و به تقدیر ایمان آوردم ،  و من دقیقا در همان روز همه چیز را فهمیدم .  ...............