در کوچه دلم نوایی نیست. سکوت، سکوت، سکوت... نغمه زندگی ام گمشده است. و من پشت پنجره تکرارِ خاطرات؛ از دریچة تنهایی، باغِ سرشار از یادِ تو را می نگرم. تا مگر یافت شوی! تا مگر برگردی! تا مگر برگردد ورقِ روزهایِ تنهاییِ من تا دوباره پر شوم از آهنگِ زیستن تا دوباره بدرخشد اخترِ خوشبختیِ من. |