از تو آموختم که حکمت عشق چیست؛
*آن زمان که دل دلباخته دل مى شود نه اسیر صورت...*
  و از عشق آموختم که؛
  باید طرحهاى کهنه را از هم شکافت...
  به هواى دیدار روى تو...
  پنجره رو به آفتاب را گشود و از آن پنجره به سویت پرواز کرد.
  باید طرحی نو در انداخت؛
  باید بار سفر بست...
  تا سرزمین عشق راهی نیست...